۱۳۸۹ فروردین ۲۲, یکشنبه

میدان ها!

زمانی به نظرم کسانی که بدون نیاز به فکر آن چنانی فرمول های طولانی را روی کاغذ، تخته یا هر جای دیگر پشت سر هم ردیف می کردند، از جادوگرانی که ورد می خواندند یا معجون های سحرآمیز درست می کردند هم چند پله جلوتر بودند: هم کارشان تمیزتر بود، هم اعجاب انگیز تر و هم راه به جاهای نشناخته تری می برد؛ به خصوص که می دانستم هر کدام این شکلک های عجیب و غریبشان معنا دارد. از زمانی هم که خودم در عنفوان جقلگی سر و کارم با فرمول های ریز و درشت افتاد، رمز و راز و شگفتی این موضوع صد چندان شد
تنها چیزی که فکرش را هم نمی کردم این بود که چه ساده و چه زود خودم به همان جا می رسم!!!

هیچ نظری موجود نیست: