۱۳۸۹ تیر ۱۸, جمعه

باز هم 18 تیر و کاشکی ها

ای کاش روزی برسد که در برابر هر لاله ای زانو می زنم، نام "شهید"ی برنگرفته باشد و تنها گلی شود بر پهنای سینه ی دشت. ای کاش روزی برسد که رهروان هیچ راهی از سر ناچاری قربانیان شان را شهید نخوانند و ای کاش پس از این همه روزی فرا رسد که راه و رسم زندگی مان بیشتر در یاد ماند تا نا به هنگام لحظه ی شوم ترین رفتن هایمان.