آسمون، تاریک از ظلم ابر
ابر شوم، ناجوانمرد
از سنگ و کوه بر نمی آد صدا
سیاهی نشسته بر جنگل
در شاخه ها می پیچید یک صدا
نغمه ها بر هوا خواست
می غرید ابر از رقص باد
آذرخش شعله زد بر جنگل
شعله ها، دود و خاکستر
شاخه ها، بر زمین
اما باز دوباره می روید
هزاران شاخه از خاکستر
ابر شوم، ناجوانمرد
از سنگ و کوه بر نمی آد صدا
سیاهی نشسته بر جنگل
در شاخه ها می پیچید یک صدا
نغمه ها بر هوا خواست
می غرید ابر از رقص باد
آذرخش شعله زد بر جنگل
شعله ها، دود و خاکستر
شاخه ها، بر زمین
اما باز دوباره می روید
هزاران شاخه از خاکستر
تقدیمی 2/5 فرزانگان به همه ی بچه های کوی دانشگاه - برنده ی ویژه ی جشنواره سرود بهمن 1378
و امسال شاهد باروری آن هزاران شاخه بودیم...
پستها
۴ نظر:
وی آیدا! یادمه...دقیقا یادمه
هم لحن و اهنگش، هم حسی که نسبت به این سرود داشتیم اون روزها :)
و راستی 10 سال از آن روزها گذشته استت...
سلام لطفا اهنگش را بزارید
از اونجا که یادآوریِ به جایی بود لینک یوتیوبش پیوست شد به متن "جشنواره ی سرود..."
اگر امکان باز کردن یوتیوب رو نداری هم دوست عزیز آهنگش هست:
Rare Bird - Sympathy
ارسال یک نظر