۱۳۸۸ تیر ۲۱, یکشنبه

ما بی شماریم

امید بی مانند تو را،
اراده ی پولادین تو را،
آرزوهای بی شمارت را،
تنها خون سرخ تو گواه شد،
بر سنگفرش های منجمد این دیار.

آتشی که نگاه تو برافروخت،
در آن هنگام که دستان پرتوانت سرما را توان گریز نماند،
کنون در هر گوشه و کنار زبانه می کشد.

هیچ نظری موجود نیست: